Zakopane 2022, Morskie Oko i Dolina Pięciu Stawów

Cześć Kochani!
W tym roku na blogu pojawi się chyba największa liczba postów podróżniczych. W lipcu byłam wraz z mamą i siostrą w Zakopanem. Mam dla Was małą fotorelację a także kilka historii jakie nam się przydarzyły podczas wyjazdu. Jako, że mam dość sporo zdjęć i treści uznałam, że podzielę to na dwa posty. Druga część już niedługo.

Do Zakopanego dojechałyśmy pociągiem. Podróż trwała kilka godzin. Po dojeździe dotarłyśmy do mieszkania i wyszłyśmy na spacer. Pogoda była dość kapryśna ponieważ prawie cały czas padało na zmianę ze słońcem. Wybrałyśmy się wtedy na spacer po Krupówkach a także na Gubałówkę. Kupiłyśmy oczywiście pierwsze pamiątki a także zrobiłyśmy sesje zdjęciowe.

Pod wjazdem na Gubałówkę, tuż obok diabelskiego młyna, jeden sprzedawca oferował takie oto maski. Były na prawdę świetne. Dodatkowo miał bardzo dużo 'innych' pamiątek niż oferowały wszystkie inne stragany na Krupówkach.

Na drugi dzień wybrałyśmy się na pierwsze zdobywanie gór. Wybrałyśmy klasycznie tzn. Morskie Oko. Wchodząc na Morskie Oko pogoda była całkiem niezła. Widziałyśmy wtedy znak na Dolinę Pięciu Stawów i wpadł nam do głowy pomysł aby się tam wybrać. Na Morskim Oku zrobiłyśmy sobie odpoczynek a także sesje zdjęciową. Odchodząc już od Morskiego Oka zaczęło padać. I to dość mocno. Na szczęście miałyśmy ze sobą deszczówki. Przeszłyśmy jednak znak na Dolinę Pięciu Stawów. 

Przy wodogrzmotach znalazłyśmy znak na Dolinę Pięciu Stawów. Nie byłyśmy pewne czy zdążymy dojść ponieważ była już 14.30 a trasa trwała 2.5h. Z trasy schodził akurat jeden Pan, który nas zachęcił i powiedział, że na spokojnie damy rade. Uprzedzę na początku, że żadna z nas po górach wcześniej nie chodziła. Na początku trasa była na prawdę w porządku. Potem zaczęły się schody. Trzeba było przejść np. przez mały dopływ do rzeki. Długość około 6m, nie ma możliwości nie zmoczyć butów. Następnie pojawiła się dróżka w górę wyłożona kamieniami. Powiedziałabym, że dość śliskimi. A już za moment po tej ścieżce spływał sobie strumyk. Tak więc droga nie była tak łatwa jak na Morskie Oko. Pogoda również pokazywała wciąż swoje humorki i na zmianę padało z mocnym słońcem. Doszłyśmy do momentu gdy było widać Siklawę ale również wielkie (jak dla nas) i strome kamienie. Coś wielkości stołu. Oczywiście trzeba się było na nie wdrapać. Wdrapać to jedno ale mając wizję schodzenia tam, pojawiał się mój i mamy lęk wysokości. Jakoś udało nam się wejść. Na szczęście były tylko dwa takie kamienie. Przy stawach zrobiłyśmy sobie przerwę w schronisku. Odpoczęłyśmy i podpytałyśmy inne osoby o inną trasę. Okazało się, że śmiało można ominąć te wielkie kamienie schodami. Oczywiście schodami z kamieni. Jest to jednak lepsza alternatywa niż zejście w dół, albo też ześlizgnięcie się z panoramą na przepaść. Schodzenie w dół również ma swoje minusy, kolana bardzo to odczuwają. W pewnym momencie zaczęłyśmy się bać czy zdążymy na autobus powrotny do Zakopanego ponieważ było już dość późno a my nie sprawdziłyśmy kiedy odjeżdża ostatni bus. 

To ja i mój lęk wysokości. Musiałam się dla pewności trzymać trawy ;)

Tak wyglądały "ścieżki", które zamieniały się w małe strumyki.

W busie nie miałyśmy nawet sił aby cokolwiek mówić. Na koniec dnia nagrodziłyśmy siebie pierogami w barze mlecznym. Przystępna cena zwłaszcza gdy weźmiemy pod uwagę ilość  i jakość potraw. Pierogi nie były kupne i były na prawdę smaczne. Wróciłyśmy tam ostatniego dnia ;)

A na wejście na Kasprowy Wierch zapraszam w kolejnym poście ;)
Byliśmy w naszych Polskich Górach? Jakie są wasze wrażenia?

Do zobaczenia!
Angelika