I'm blonde... again.

Stało się! Po raz kolejny i ostateczny zmieniłam kolor włosów. Poprzedni bardzo mi się podobał, nie mogę powiedzieć, że nie. Jednak jedynym wyjściem było farbowanie odrostów na ciemny brąz a wręcz czarny a tego nie chciałam. Myślałam, że ten brąz będzie jaśniejszy ponieważ chciałam wrócić do swojego koloru bez kolejnego farbowania. Prawdopodobnie jakoś przeżyłabym ten niechlujny odrost. Okazało się jednak, że w czerwcu mam kilka imprez w tym jedną gdzie będę upamiętniona na zdjęciach. I tu pojawił się problem. Nie chciałam zostać zapamiętana przez nowego członka rodziny jako osoba z 3 kolorami na głowie i dziwną fryzurą. Rozważałam związanie w kok, ale nic mnie nie zadowalało. Wykończenie przy twarzy był bardzo niskiego poziomu. I wyglądałam jak jajko :D I tak podjęłam decyzję o zmianie koloru na jaśniejszy.

Niestety nie mam zdjęcia ukazującego odrosty, które miały już blisko 10 cm.

Nad znalezieniem odpowiedniego koloru spędziłam bardzo dużo czasu. Nie było nic co satysfakcjonowało by mnie w 100%. Oczywiście wiedziałam wcześniej o tym, że będę mieć dekoloryzację. Ponieważ na prawie czarny nie da się położyć jasnej farby. I tak poszłam do fryzjera. Spędziłam tam 7 godzin! Po takim czasie moje plecy a zwłaszcza obojczyki strasznie bolały mnie od non stop wyprostowanej postawy. Myślę jednak, że było warto. Po pierwsze omówię dekoloryzację. Kolor bez naturalnych odrostów ściągano mi 3 albo 4 razy. Chciało mi się płakać jak widziałam jak fryzjerka nakłada mi farbę a potem rozczesuje to gęstym grzebieniem... Wyrwano mi chyba kępę włosów. I moje wcierki wzięło w ch... Nie wyobrażam sobie chodzić na odrosty co miesiąc do fryzjera. Co do samego koloru jestem jeszcze nie przekonana. Mam dwuznaczne zdanie. W świetle dziennym na dworze widać blond jak na zdjęciach ale w pomieszczeniu przy gorszym świetle mam jeden kolor, mój naturalny. Z jednej strony to plus jak i minus. Muszę się również do nich przyzwyczaić. Mam je dopiero od dwóch dni. Tak więc sprawa jest świeża. Oprócz farby podcięłam trochę bardziej włosy. Było to musowe. Dekoloryzacja niszczy włosy okropnie. A gdy dołożymy szarpania grzebieniem od nasady a nie od końcówek oraz kilku krotne suszenie to można sobie wyobrazić... Przed moje włosy były jakościowo 7/10 a teraz to jakieś 4/10. Myślę, że bez kolejnego większego podcięcia końcówki będą się ciągle strzępić ale zobaczymy. Może olejowanie i maski pomogą.

Zdjęcie jest odrobinę rozjaśnione z powodów słabego światła w pokoju. Dlatego włosy mniej jasne w rzeczywistości.

Jeśli znacie dobre maski oraz coś co ratuje włosy to koniecznie mi napiszcie. A może same borykacie się z kruszącymi się końcówkami? U mnie to jest problem cały czas aktualny teraz jednakże się nasilił.

Czekam na wasze opinie odnośnie koloru. Długość jak dla mnie idealna. Szkoda mi ją skracać ;p xoxo