My old blog and the story of my hobbies.

Heyka ♥

Kilka razy wspomniałam o tym, że moja zabawa z blogowanie zaczęła się dawno temu. Dziś postanowiłam to rozwinąć wraz z temat bliskim temu tematem.

31.01.2012 r. dodałam pierwszy post na bloga Madness and magic handmade.

Aktualnie już go nie prowadzę. Pisałam go w momencie gdy mocno interesowałam się i bawiłam przede wszystkim modeliną. Zapewne większości kojarzy się to z plasteliną... I dobrze, ale możliwe nie wiecie jakie można cuda zrobić ;) Przestałam go prowadzić po 2 latach z powodów naturalnych jakim jest brak czasu i lekkie znudzenie. Pisanie bloga to przyjemność, ale gdy jest on jednotematycznym jest bardzo narażony na tak zwane wypalenie ;) Nie zamierzam do niego wracać. Jeśli będę miała coś fajnego do pokazania, zrobię to tu.

Drugą częścią którą chciałam opowiedzieć to historia moich hobby? Tak, ale pod kątem samego handmade. Może was to zainteresuje. 

Można powiedzieć, że moim pierwszym artystycznym przejawem było rysowanie. Jako mała dziewczynka 5-6 lat, chciałam zostać projektantką. Oczywiście nie mogłam spocząć na laurach ;) W kółko rysował modelki w przeróżnych strojach. Wyniszczyłam tak kilka ryz papieru. Niestety nie mam na pamiątkę żadnych rysunków.

Potem nadszedł moment gdy poszłam do przedszkola. Jedna moja koleżanka miała przy plecaczku fajny, długi gumowy sznurek. Od razu mi się spodobał. Zaczęła więc uczyć mnie pleść filofuny. Również była to jako tako chwilowa zajawka, ponieważ narobiłam tego tak dużo, że wszelkie klucze, przywieszki obwiesiłam plecionkami ;) Po lewo wstawiam również zdjęcie ze starego bloga gdzie filofuna zastosowałam jako bransoletkę :) Muszę przyznać, że gdyby nie fakt, że była dość sztywna, to bardzo ją lubiłam.




Będąc również w wieku przedszkolnym, zimą, mama zaczęła robić na drutach (powróciła). Ja oczywiście też musiałam spróbować ;) Zrobiłam wtedy ok 70 cm szal. Robiony na lewo i prawo, ze spuszczonymi oczkami i wieloma kolorami. Byłam z niego bardzo dumna. Podarowałam więc go babci na jej święto ;) Potem nie ciągnęło mnie zbytnio do tego. Jest to dosyć nudna zabawa. Dopiero parę lat później, gdy została wypuszczona na świat gazetka o robieniu na drutach. Z każdym egzemplarzem była gazetka, motek włóczki i nowy ścieg do pletu, który robiło się przez cały okres gazety. W pierwszym również były druty i nagranie z podstawami dla początkujących. Do tej chwili wszystko to posiadam. Pletu nie skończyłam a gazetki przestałam kupować po 3 sztuce bo cena była duża jak dla mnie wtedy ;p Kieszonkowe 10-latki nie pokrywało 2 gazetek miesięcznie i innych zachcianek. Teraz już nic nie robię na drutach, ale sama nauka w głowie została... i włóczki ;D

Szydełkowanie. Już pochwaliłam się na blogu moim ostatnim małym tworem. Co ciekawe pierwsze oczka uczyłam się w połowie 4 klasy podstawówki. W miesiąc, może nawet nie, sama z internetu nauczyłam się robić można powiedzieć na poziom mocno rozszerzony. Byłam samoukiem. Robiłam szybciej i lepiej niż nie jedna starsza Pani z mojej okolicy. Do tej pory pamiętam jak Pani w szkole na technice mnie za to wychwalała ;D Hehe. Zrobiłam sporo serwetek. Kilka podarowałam. Moim jednym z większych wyczynów jest ponczo na szydełku a także jeszcze nie skończony obrus na stół do jadalni, który ma około 2m x 7/8m. Niestety brakuje mi chęci na skończenie go, a brakuje na prawdę niewiele. Tworzyłam również misie, małe stworki, breloki czy też kolczyki. Mam również kilka gazetek ze wzorami. Niestety ostatnio chciałam jakąś dokupić i okazało się, że wszystkie zostały wycofane. Dobrze, że swoich nie wyrzuciłam. 

Jeszcze jakoś w tym okresie nauczyłam się haftować. Dzięki temu w 3 klasie wygrałam konkurs na portret mamy. 3 miejsce w konkursie ogólnopolskim za które dostałam aparat. Kilka dni byłam w szoku ;)

Kumihimo. Na pewno nikt z was o tym nie słyszał ;) Jest to tworzenie bransoletki (sznurka) poprzez specjalną tarczę i przekładanie na niej sznureczków w specjalnej kolejności. Można dołożyć koraliki aby był lepszy efekt.
Również i tym musiałam się zainteresować ;D Heh. Mam kilka bransoletek do tej pory ale niestety nie mam zdjęć. Dlatego wstawiłam jedno z internetu z przykładową bransoletką i ową tarczą.

To jeszcze nie koniec mych miłości ;) Kumihimo długo mnie nie zadowoliło więc szukałam czegoś ciekawszego. Już nie pamiętam jak, ale trafiłam na bransoletki z muliny tzw. przyjaźni. Pierwsza strona z której korzystałam dasia.pl na której nauczyłam się podstaw. Zrobiłam ich bardzo dużo, co widać również na zdjęciu. Wiele sprzedałam a także wiele wyrzuciłam. Mimo wszystko do tej pory szkoda mi się pozbyć tej reszty ;)

Siostrzaną dziedziną były makramki. Coś bliskie bransoletkom z muliny, lecz różnią się trochę wykonaniem. Mam ich do tej pory kilka i nadal mnie zachwycają. Uważałam je za mój mały znak rozpoznawczy ponieważ chyba tylko 1 dziewczyna je robiła (wtedy).

 Modelina. To temat bardzo szeroki u mnie. Bawiłam się nią kilka lat. Muszę przyznać też, że wiele zainwestowałam i w sumie nic nie zyskałam, ale satysfakcja z robienia nigdy mnie nie opuszczała i zawsze napędzała do przodu. Z samej modeliny tak na prawdę nic nie stworzymy, potrzebne jest wiele mini gadżetów takich jak np. owoce, foremki, kokardki, bigle, brokaty, silikony, żywice, pół fabrykanty, wstążki itp. Do tej pory posiadam wszystko i mogłabym do tego wrócić. Prawdopodobnie zrobię to kiedyś bo to na prawdę jedno z milszych wspomnień. Cała zabawa nie jest również taka łatwa. Rzeczy które tu widzicie mają po kilka cm. Babeczki to ok 4 cm. Dlatego też precyzja i (raczej) małe rączki są tu mile widziane ;) Moje ulubione stworki to przede wszystkim babeczki. Zrobiłam też np. torty, oreo czy też donuty z reklamy Oreo z których byłam bardzo dumna. Fajnym tego też aspektem jest to, że można zrobić koraliki i przywieszki do bransoletki.

A teraz wyjawię wam coś co zapewne was ciekawi. Skąd w tak młodym wieku potrafiłam to wszystko zrobić? 

Otóż odpowiedź jest bardzo prosta - geny.

Moje obie babcie robiły na drutach jak i szydełku. Wszystko było przekazywane z pokolenia na pokolenie i myślę, że przez to nie miałam z tym żadnego problemu. Do tej pory moje babcie mają u siebie swoje serwetki :) Zawsze gdy do nich przyjeżdżam oglądam je od nowa. 

Moja mama z racji zawodu nie bawi się w takie robótki ręczne. Woli raczej florystykę. Choć widać w niej też taką estetyczną część. Na przykład tamtoroczne koszyczki Wielkanocne po prostu powaliły wszystkich na kolana ;p Tworzy również wieńce na stół a także inne tematyczne ozdoby.

Mam nadzieję, że was nie zanudziłam a jeśli już to chociaż zdjęcie były dość ciekawe ;)

Piszcie jakie są wasze zainteresowania, hobby a może same tworzycie jakieś cuda ;D Czekam :*

xoxo♥